شهر بی دروازه

خراج

اگرخواهی بلندای مقامی

خراجی تخت وتاجی ننگ ونامی

بسا نِ هرسیه مستی بکَش سَر

زخونِ میهنِ آزاده جامی

* * * * * * * * *

کابوس

چسان گردید ۀِ  مست اشاره

نمی بینی که ملت خارِ خاره

بیا از خیرِ این کابوس بگذر

به کارِ شر چه حاجت استخاره

* * * * * * * * *

قنداق تفنگ

گرفته حال دل را بوی رنگت

فراموشی کجا وُ یادِ جنگت

به دورِ چادرِ هر بیوه باقیست

نشان پای قنداق تفنگت